رد شدن به محتوای اصلی

از ماده 1 اعلامیه جهانی حقوق بشر چه میدانیم

 

آیا میدانید : ۳۰ ماده اعلامیه جهانی حقوق بشر وجود دارد ؟ و از اساسی ترین حقوق انسانی شما هستند و متعلق به شماست. و نیازی نیست برای داشتن این حقوق از کسی اجازه بگیرید. مهم نیست مرد هستید یا زن , اهل کجا هستید و چه باور و اعتقادی دارید , این حقوق مال شماست.
اعتقاد ما بر اینست که باید بدانیم , برای کسب چه حقوقی گام بر می داریم تا در آینده نسبت به قوانینی که باید تضمین کننده آزادی ما باشند ، آگاهی و شناخت لازم را داشته باشیم .

تاکید بر مفاد این اعلامیه از سوی ما ، تنها به جهت آگاهی افراد ، نسبت به شناخت حقوق انسانی خود در جامعه ایست که حاکمان آن ، با اتکا به نا آگاهی مردم ، قوانین اساسی کشور را خالی از تناقض و بی عیب و نقص معرفی می کنند
ماده یک اعلامیه جهانی حقوق بشر در نظر دارد که :
هر انسانی به محض تولد، با حقوقی مساوی با دیگر انسان ها زاده می شود، او «آزاد و برابر» به دنیا می آید و باید آزاد زندگی کند. حقوق برابر جزء جداناشدنی حقوق انسانی است و هر کسی مسول است که رفتاری انسانی با دیگران داشته باشد.
اما آیا میدانید : با وجود اینکه در اصل ۱۹ و ۲۰ قانون اساسی ایران, به برخورداری از حقوق مساوی و حمایت یکسان زن و مرد در برابر قانون و برخورداری از همه حقوق با رعایت موازین اسلامی اشاره شده است.
اما در عمل این قوانین تساوی مورد نظر در بند یک اعلامیه جهانی را تامین نکرده
میدانید چرا ؟
چون همانگونه که در اصل ۴ قانون اساسی ایران اشاره شده است , کلیه قوانین و مقررات موجود در حکومت جمهوری اسلامی ایران بر اساس موازین اسلامی تنظیم شده‌اند و این اصل به طور غیر مستقیم بر تبعیض علیه زنان صحه می‌گذارد. در قوانین اسلام , زنان از حقوق برابر با مردان برخوردار نبوده بلکه زنان به عنوان برده و ملک مرد محسوب می‌شوند. در حقیقت احکام و فرامین مذهبی پایه و اساس تبعیض علیه زنان در جامعه کنونی ایران می‌باشد.
اصل تقلید که در قوانین اسلامی وجود دارد به عدم پذیرش عقلانیت و وجدان برای همه اشاره دارد , بدان معنی که تفهیم اجباری عدم استقلال فکری مردم والزام تقلید از یک مرجع تقلید ایجاد میشود.
پایمال نمودن حقوق پیروان سایر ادیان وعدم برابری حقوق پیروان ادیان با شیعه ۱۲ امامی مانند مسلمانان پیرو اهل سنت، پیروان ادیان مسیحی، یهودی، زرتشتی و دراویش و … اعمال مجازاتهای سنگین برای سایر گرایشات دینی و مذهبی
پایمال نمودن حقوق اقوام ایرانی و اعمال مجازاتهای سنگین برای گرایش قومی.

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

حبس و شلاق برای آزادیخواهی و فعالیت مدنی در راستای حقوق اولیه بشر

  دی ۲۳, ۱۳۹۹ محکومیت ۵ شهروند در تبریز به حبس و شلاق / سند خبرگزاری هرانا – یاسمن ظفری، حکیمه احمدی، رحیم ساسانی، سعدالله ساسانی و مهدی پورعلی خرمالو، فعالین ترک (آذربایجانی) توسط شعبه ۱۱۲ دادگاه کیفری دو تبریز مجموعا به ۵ سال حبس و ۳۰۰ ضربه شلاق محکوم شدند. محکومیت این شهروندان به مدت ۴ سال به حالت تعلیق درآمده است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یاسمن ظفری، حکیمه احمدی، رحیم ساسانی، سعدالله ساسانی و مهدی پورعلی خرمالو، فعالین ترک (آذربایجانی) به حبس و شلاق محکوم شدند. بر اساس این حکم که روز دوشنبه ۲۲ دیماه توسط شعبه ۱۱۲ دادگاه کیفری ۲ تبریز به ریاست قاضی محمدعلی پیری صادر و امروز سه‌شنبه ۲۳ دیماه به این افراد ابلاغ شده است، یاسمن ظفری، حکیمه احمدی، رحیم ساسانی، سعدالله ساسانی و مهدی پورعلی خرمالو هر یک از بابت اتهامات “اخلال در نظم و آسایش عمومی، اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تجمعات غیرقانونی و تمرد به ماموران” به ۱ سال حبس و ۶۰ ضربه شلاق محکوم شده‌اند. این محکومیت به مدت ۴ سال به حالت تعلیق درآمده است. این شهروندان در تاریخ ۲۶ تیرماه ا...

آسیب شناسی مطالبه گری و رفتار جمعی در جامعه ایران

  آنچه امروزه   در نظر همه ما ها هست این است   که رژيم جمهوري اسلامي از نظر اقتصادي هر روز بي ثبات تر و از لحاظ سياسي بي تحمل تر شده که به عبارتی دیگر انبار باروتی است که نیاز به فقط یک جرقه دارد. در صحنه­هاي بين المللي نیز همچنان منزوي و طرد شده است. احزاب و ديگر اجتماعات مستقل سياسي، روزنامه­نگاران و مطبوعات مستقل که وسيله اي مؤثر براي ابراز خواست هاي مشروع مردم در قالب قانون اساسی و حقوق اولیه ایرانیان و مشارکت جامعه­ی برانگيخته و طبقه متوسط در فرآيند سياسي باشند از هرگونه فعاليت محرومند . که این عامل یکی از فاکتورهای اصلی ایجاد نظام­های دیکتاتوری در هر جامعه­ای هست و جوانان را برای ایجاد تغییر و رهایی از خفقان و وحشت از سرکوبگری دچار تزلزل و سکون میکند ولی نسل­های جدید همه این معادلات را به هم می­ریزد و همگان را در آینده نزدیک شگفت­زده خواهد کرد. همانطور که دیدیم در اعتراضات سالهای اخیر سال 96 و 98 طیف گسترده­ای از تظاهرات کنندگان از نسل جوان دهه هفتاد بودند و این نشانه ای است برای آنها که به قول معروف نمی اندیشند. اما در جامعه ما، در بین مردم، روزی، خبر بازداشت ...